دو سرباز

,"كتاب «دوسرباز»، در فضايي انتزاعي آغاز مي‌شود؛ در جهاني سفيد و تُهي، با دو گودال، سربازهايي تنها و پناه گرفته در آن‌ها و جمله‌ تكان‌دهنده «جنگ» است. نويسنده با اين جمله، همان ابتداي كتاب آب پاكي را مي‌ريزد روي دست‌تان و اين واقعيت تلخ را يادتان مي‌آورد كه جنگ از آنچه فكر مي‌كنيد به شما نزديك‌تر است و بي‌رحمانه ميانه نزاعي طولاني رهايتان مي‌كند. بي‌مقدمه پرت مي‌شويد در جهاني كه انتظارش را نداشتيد. صفحه‌به‌صفحه پيش مي‌رويد و تصويربه‌تصوير، جنگ اين دو سرباز را تماشا مي‌كنيد؛ گلوله‌ها از يك گودال به ديگري پرتاب مي‌شوند و هردو سرباز تشنه‌ اين هستند كه ديگري را از پا در بياورد... .